umiarkowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, umiarkowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący z umiarem, rozważnie; powściągliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest umiarkowany w wydawaniu sądów. Pracownicy byli… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umiarkowany — umiarkowanyni 1. «umiejący zachować umiar, powściągliwy» Był umiarkowany w okazywaniu uczuć. 2. «świadczący o umiarze; średni, nie wygórowany» Umiarkowane ceny. Umiarkowane odchylenia barometru. ∆ Klimat umiarkowany «klimat pośredni między… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
liberalizm — m IV, D. u, Ms. liberalizmzmie, blm 1. «tolerancyjny stosunek wobec poglądów, postaw lub czynów innych ludzi, bez względu na to, czy się je uznaje za słuszne» Skrajny, umiarkowany liberalizm. 2. «doktryna ekonomiczna powstała w XVIII w., głosząca … Słownik języka polskiego
oględny — oględnyni, oględnyniejszy «liczący się z kimś, z czymś; powściągliwy, ostrożny, umiarkowany» Oględna polityka. Ktoś oględny w gestach, w słowach. Oględny w stosunku do kogoś, do czegoś. Powiedzieć o czymś w oględny sposób, w oględnych słowach … Słownik języka polskiego
powściągliwy — powściągliwywi, powściągliwywszy 1. «umiejący się powściągnąć, panujący nad sobą; umiarkowany, oględny» Być powściągliwym. 2. «będący objawem czyjejś powściągliwości» Powściągliwy uśmiech. Powściągliwe zachowanie … Słownik języka polskiego
spokojny — spokojnyni, spokojnyniejszy 1. «zachowujący subiektywny spokój, zrównoważony, niewybuchowy, niegwałtowny; będący wyrazem spokoju, opanowania, równowagi» Spokojny głos, ton. Spokojny charakter. Spokojna twarz. Spokojne usposobienie. Spokojne… … Słownik języka polskiego
umiarkowanie — I n I, blm → umiar Zachować umiarkowanie w jedzeniu i piciu. II «w sposób umiarkowany, w miarę, nie za dużo; z umiarem, powściągliwie, miernie» Gleba umiarkowanie wilgotna. Opalać się umiarkowanie … Słownik języka polskiego
wstrzemięźliwy — wstrzemięźliwywi, wstrzemięźliwywszy 1. «umiejący powstrzymać się od czegoś, zachować w czymś umiar; powściągliwy, opanowany, umiarkowany» Wstrzemięźliwy w jedzeniu. Wstrzemięźliwy w okazywaniu uczuć. 2. «nacechowany powściągliwością, świadczący… … Słownik języka polskiego
względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… … Słownik języka polskiego
gołąb — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. gołąbłębi {{/stl 8}}{{stl 7}} ptak średniej wielkości, żyjący dziko lub oswojony, roślinożerny; także: samiec tego ptaka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniazdo gołębi. Gołąb pocztowy. Karmić gołębie na rynku.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
